Będziesz rodzicem? Pomyśl o odpowiedzialności.

Bezdzietna para dorosłych cieszy się nieograniczoną niemal swobodą. Gdy jednak pojawia się brzuszek, zarówno przyszła mama, jak i przyszły tata muszą przygotować się na duże ograniczenia.

Człowiek bezdzietny może imprezować, podróżować, uprawiać sporty ekstremalne, jeść co chce, spać kiedy chce. Rodzic jest już jednak zobowiązany prawem i swoją swobodę może egzekwować tylko tak długo, jak długo wypełnia swoje obowiązki. Kodeks rodzinny i opiekuńczy stanowi, że rodzice „obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka”, kierować nim i prowadzić przez życie, przygotowując do przyszłej pracy. Prawnicy mogą spierać się o to, co mieści się w tych ramach, ale i bez żadnych kodeksów moralność podpowiada, że dobro najmłodszego członka rodziny musi być priorytetem.

Unikanie niebezpieczeństw

Żyjemy w świecie, w którym bobasy ubiera się w ochraniacze i kaski, aby tylko nie wyrządziły sobie krzywdy. Ale co z konsekwencjami krzywd, które wyrządzą sobie nieodpowiedzialni rodzice? Wysokogórska wspinaczka, nurkowanie, jazda na motorach, narciarstwo w stylu freeride – wszystko to cudownie adrenalinowe aktywności, które pomagają nam odreagować stres i poczuć się żywym, ale w wyraźny sposób zwiększają ryzyko kontuzji, a nawet utraty życia. Jak mama czy tata ze złamaną nogą czy uszkodzonym kręgosłupem będą w stanie zająć się niesamodzielnym dzieckiem?

Po śmierci Tomasza Mackiewicza, polskiego himalaisty z trójką dzieci, który zaginął pod koniec zimy 2018 r. na Nanga Parbat, w mediach rozpętała się dyskusja na temat odpowiedzialności. Czy ktoś taki jak Mackiewicz powinien zdecydować się na dzieci? Czy himalaiści nie powinni rezygnować ze swojego hobby, gdy stają się rodzicami? Odpowiedź nie jest prosta, ale na pewno najwięcej miałby o niej do powiedzenia samotne matki czy ojcowie oraz sieroty. I nawet, jeśli twoja pasja nie ociera się o granicę życia i śmierci, ale poważnie ogranicza twoją zdolność do opieki na dziećmi, to pytanie pozostaje zasadne i uczciwe.

Używki na cenzurowanym

Alkohol i papierosy to produkty skierowane do dorosłych, którzy mają prawo na własne ryzyko narażać zdrowie. Ale jak to własne ryzyko wygląda, gdy w domu są małe dzieci? Kobieta już na początku ciąży staje przed dylematem czy przestrzegać zaleceń lekarzy i chronić płód za wszelką cenę, czy też pozwolić sobie na trochę egoistycznej przyjemności, licząc, że mi się upiecze. Niestety, wciąż zbyt duża liczba przyszłych mam wybiera tą drugą opcję.

Ale na ciąży odpowiedzialność się kończy. Zdaniem naukowców z brytyjskiego Instytutu Studiów nad Alkoholem nawet dzieci, które są świadkiem umiarkowanego spożycia alkoholu przez rodziców doświadczają negatywnych emocji z tym związanych – martwią się, boją, wstydzą, częściej mają kłopoty z zaśnięciem. Eksperci szczególnie piętnują upijanie się przed potomstwem, ale także niedyspozycja dnia następnego, popularnie zwana kacem, nie może być przez dzieci nieodczuwalna. Istnieją nawet studia dowodzące zależności między konsumpcją alkoholu przez matkę a zwiększonym ryzykiem zespołu nagłej śmierci łóżeczkowej!

Palenie papierosów w domu w obecności dzieci to aktywność, która powinna być karalna ze względu na udowodnione ryzyko rozwoju nowotworu płuc w wyniku biernego palenia.

Nowy styl życia?

Dziecko to jednak przede wszystkim olbrzymia potrzeba powtarzalności i bezpieczeństwa, w której nie ma miejsca na spontaniczne korzystanie z uroków życia. Bo cokolwiek byś nie myślał o swoim wyjątkowym niemowlęciu, żadnemu maluchowi nie służą późne albo wciąż zmieniające się godziny chodzenia spać. Każdy potrzebuje posiłków w regularnych porach i obecności tych samych, znanych twarzy wokół.

Nie bez znaczenia jest też to, co się je w rodzinie. Nawet, jeśli przedtem było ci wszystko jedno, a mrożona pizza najczęściej rozwiązywała problem, odżywianie dziecka w pierwszych latach życia ma kluczowe znaczenie dla jego rozwoju tak fizycznego, jak intelektualnego, nie wspominając już o skłonności do tycia czy chorób typu cukrzyca. Gotując z proszku czy puszki, nie decydujesz tylko i wyłącznie o własnym zdrowiu, ale przede wszystkim o zdrowiu dziecka.

Takich przykładów można by mnożyć – nieustannie włączona telewizja, spędzanie całych dni w pełnym słońcu na plaży, rozwiązywanie konfliktów w związku metodą kłótni i agresji… Wszystko to przed dziećmi oznaczało „własne ryzyko”, z dziećmi może być już traktowane jako „działanie na szkodę”.

Dyktat maluczkich?

Czy więc mamy zrezygnować z własnego pomysłu na życie, bo urodziły się dzieci? Podporządkować wszystko nowemu pokoleniu? O dziwo, nie brakuje rodziców, którzy rzeczywiście tak odpowiedzialnie podchodzą do swojej roli i to bez żalu. Bo rodzicielstwo to nowy etap w życiu, który wymaga wielu poświęceń, ale daje niezwykłe nagrody.

Większość z nas musi jednak znaleźć swoją indywidualną równowagę między poczuciem winy a egoistycznymi potrzebami. Nie bez znaczenia jest tu porozumienie z partnerem – jeśli on czy ona akceptuje twoją pasję i zgadza się być tym odpowiedzialnym rodzicem, który zawsze trzyma za rękę w czasie choroby, to macie szczęście. Jeśli umiecie dzielić się obowiązkami tak, aby każde mogło realizować się osobiście, ale bez szkody dla dzieci, tym lepiej. Ale każda sytuacja, w której twoje dziecko cierpi z powodu twoich przyjemności jest etycznie trudna do przyjęcia. I z tą myślą warto oswoić się już na etapie ciąży!

 

Tagi: macierzyństwo, młodzi rodzice, narodziny dziecka, odpowiedzialność, tacierzyństwo