Problemy z zębami zaczynają się bardzo wcześnie i wpływają na jakość życia oraz zdrowie do późnej starości. Dlatego też tak ważne jest wczesne zapobieganie!
Próchnica zębów i towarzyszące jej choroby przyzębia zaliczane są w naszym kraju do chorób społecznych, ze względu na częstotliwość ich występowania. Próchnica (caries dentium) to proces organiczny polegający na rozpadzie tkanki zębowej. W Polsce, niestety, dotyczy ona często zębów mlecznych, a następnie przenosi się na uzębienie stałe. Z badań epidemiologicznych prowadzonych w ramach programu Monitoring Zdrowia Jamy Ustnej w 2010 r., na zlecenie Ministerstwa Zdrowia, wynika, że próchnicę ma 40% dzieci w wieku do 6 lat oraz nawet 80% wszystkich dzieci w wieku do 12 lat!
Dziury w zębach nie powstają z dnia na dzień. W rzeczywistości jest to długi proces zapoczątkowany przez bakterie naturalnie rezydujące w jamie ustnej. Normalnie nie są one szkodliwe, ale jeśli małe dziecko je dużo węglowodanów, zwłaszcza słodyczy, bakterie przemnażają się, tworząc płytką nazębną. Nieczyszczona płytka twardnieje na zębach, często dotykając linii dziąseł, a jednocześnie powoduje demineralizację szkliwa. Funkcjonuje ona jako tarcza dla bakterii, które chronione rozwijają się dalej. W końcu dochodzi do ubytków w emalii, a potem głębszej warstwie, zębinie. Destrukcja postępuje dalej, aż w końcu może dotrzeć do miazgi zębowej.
Przekładając ta medyczną teorię próchnicy, najczęściej doświadczają dzieci, które:
Jak widać, odpowiedzialność za próchnicę spada w 100% na rodziców!
Zdrowa dieta, z przewagą warzyw oraz nabiału, to najlepsza opcja dla małych ząbków. Słodycze należy ograniczać do minimum, a zwłaszcza unikać przekąsek, które długo pozostają w buzi. Największym grzechem jest chodzenie spać po wypiciu/zjedzeniu czegoś słodkiego, bez późniejszego umycia zębów!
Sama higiena jamy ustnej powinna obejmować częste czyszczenie zębów, używanie odpowiednich szczoteczek dopasowanych do wieku, a przede wszystkim past z fluorem. U starszych przedszkolaków można wypróbować nici dentystyczne lub szczoteczki między zębowe, aby usunąć wszystkie pozostałości jedzenia.
Ważnym elementem prewencji jest również regularne odwiedzenia stomatologa co 6 miesięcy, odkąd dziecko skończy 1 rok życia.
Niestety, gdy już dojdzie do ubytków w szkliwie lub zębinie, wymagane jest leczenie stomatologiczne – im szybsze, tym mniejszy zakres interwencji. Wczesne stadia leczy się czasem bez „borowania” – za pomocą powierzchniowej fluoryzacji. Jeśli ubytki są głębsze, wymagane jest ich mechaniczne oczyszczenie, zazwyczaj za pomocą wiertła i założenia wypełnienia. Alternatywnie ząbki nasącza się azotanem srebra lub usuwa. Chodzi o to, aby pozbyć się próchnicy, zanim rozwiną się zęby stałe.
Mądry rodzic, który chce zaoszczędzić pociesze cierpienia, będzie jednak przede wszystkim dbał o prawidłową dietę i higienę jamy ustnej. Ta dbałość ma jeszcze jeden pozytywny aspekt – przyzwyczaja malucha do konieczności dbania o swoje zęby w przyszłości!
Tagi: próchnica
Dodaj komentarz