Problemy z układem moczowym to typowo kobieca przypadłość. Zapalenie pęcherza to bolesne i bardzo nieprzyjemne schorzenie. W przypadku kobiet w ciąży może być niebezpieczne dla rozwijającego się dziecka. Dlaczego kobiety tak często mają problemy z zapaleniem pęcherza? Jakie są charakterystyczne objawy tej choroby? Jak leczyć zapalenie pęcherza? Czy kuracja podczas ciąży wygląda inaczej? Jak zapobiegać chorobom pęcherza?
Budowa anatomiczna układu moczowego u kobiet sprzyja różnego rodzaju zapaleniom. W sytuacji, gdy na dodatek oczekujemy dziecka, o infekcję pęcherza jest jeszcze łatwiej. Cewka moczowa u kobiety jest o wiele krótsza i szersza niż u mężczyzny. Z tego powodu groźne bakterie mają łatwiejszą drogę do przebycia i o wiele szybciej kolonizują śluzówkę pęcherza. Jak przedstawia się ta dysproporcja? Przeciętna długość cewki moczowej u kobiet wynosi 4-5 cm, za to u mężczyzn 15-20 cm. Nic więc dziwnego, że musimy częściej się męczyć z zapaleniem pęcherza.
Umiejscowienie cewki moczowej również wpływa negatywnie na częstość infekcji pęcherza. Ujście znajduje się blisko pochwy i odbytu, więc bakterie, które bytują w tych okolicach, łatwo dostają się do układu moczowego. Stan zapalny wywołują zwykle bakterie jelitowe, takie jak Escherichia coli, Staphylococcus i Enterococcus. Niechlubne pierwsze miejsce w przypadku zapalenia pęcherza zajmuje pałeczka okrężnicy Escherichia coli. Niemal wszystkie przypadki choroby pęcherza są spowodowane przez tę bakterię.
W przypadku kobiet oczekujących dziecka ryzyko zachorowania na zapalenie pęcherza jest jeszcze większe. Podczas ciąży często występuje refluks pęcherzowo-moczowodowy. Z powodu zmian hormonalnych cewka moczowa jest słabiej napięta. Na dodatek wraz z powiększaniem się macicy ucisk na pęcherz i moczowód jest z każdym dniem coraz większy. W III trymestrze mocz przepływa bardzo wolno, co może prowadzić do zalegania jego resztek w pęcherzu. Nie ma bardziej sprzyjających warunków dla rozwoju bakterii!
Kiedy bakterie wnikną do cewki moczowej, to bardzo szybko pokonują tę krótką drogę i dostają się do pęcherza. Następnie zaczynają osiadać na ściankach pęcherza i kolonizować jego śluzówkę. Gdy drobnoustroje się namnożą, zaczynamy odczuwać pierwsze objawy choroby zapalnej. Schorzenie zwykle rozpoczyna się charakterystycznym bólem w dole brzucha i w okolicach cewki moczowej.
Z czasem objawy zapalenia pęcherza się potęgują. Pojawia się uczucie silnej, nagłej potrzeby oddania moczu. Niestety w toalecie okazuje się, że wydalamy mocz w bardzo małych ilościach, po kilka kropli. Podczas mikcji pojawia się pieczenie i kłucie. Jeżeli choroba rozpocznie się, kiedy mamy pełen pęcherz, to pierwsze oddanie moczu będzie normalne. Dopiero kolejne mikcje będą tak skąpe. Po kilku godzinach ból brzucha i uczucie pieczenia staną się nie do zniesienia. Warto nauczyć się jak rozpoznawać pierwsze objawy zapalenia pęcherza, by od razu zastosować odpowiednie leczenie.
W najgorszym przypadku choroba nie daje żadnych objawów. Jest to bardzo niebezpieczne u kobiet w ciąży. Infekcje układu moczowego mogą zagrażać rozwojowi płodu, sprzyjają poronieniom, powodują porody przedwczesne i są wyjątkowo groźne przed planowanym porodem. Dlatego kobiety w ciąży powinny regularnie wykonywać badania moczu.
Jeżeli spodziewamy się dziecka, to każdą infekcję układu moczowego musimy skonsultować z naszym lekarzem prowadzącym. W innym przypadku zapalenie pęcherza nie wymaga zwykle wizyty u lekarza. W aptece znajdziemy wiele leków bez recepty, które mają w swoim składzie furaginę. Ta substancja bardzo skutecznie likwiduje pałeczki okrężnicy, które w większości przypadków są odpowiedzialne za choroby zapalne pęcherza. Lekarstwa zawierające furaginę można przyjmować 2-3 dni. Jeżeli po tym czasie objawy choroby nie miną, a nawet się nasilą, konieczna będzie wizyta u lekarza. Jeśli wcześniej zauważymy u siebie takie objawy jak wysoka gorączka, ból w okolicach nerek, krew lub ropa w moczu, nudności czy wymioty to jak najszybciej musimy skonsultować się ze specjalistą. Takie symptomy mogą wskazywać na to, że infekcja dotarła do nerek.
Podczas kuracji warto wspomagać się domowymi metodami. Pijmy jak najwięcej wody (minimum 3 l) z dodatkiem soku z cytryny, granatu, czarnej porzeczki, jeżyny lub żurawiny. Wszystkie te soki zawierają duże ilości witaminy C, która zakwasza mocz i powstrzymuje rozwój bakterii. Spożywanie dużych ilości płynów rozcieńcza mocz, utrudnia bakteriom namnażanie się oraz wypłukuje drobnoustroje z pęcherza. Warto popijać również herbatki ziołowe (z pokrzywy, mniszka lub bratka). Pomocne mogą okazać się również nasiadówki z gorącej wody i ziół (np. szałwii, rumianku, kory dębu, ziela nawłoci lub krwawnika). Bardzo ważne jest by okolice nerek i pęcherza utrzymywać stale w cieple np. za pomocą gorącego termoforu, poduszki elektrycznej lub koca elektrycznego.
Podczas ciąży musimy nasze ciało traktować w zupełnie inny sposób niż wcześniej. Wiele leków, które normalnie nam nie szkodzą, mogą zaburzyć rozwój płodu. Dlatego zawsze, gdy zauważymy u siebie objawy wskazujące na zapalenie pęcherza, wybierzmy się na konsultacje do swojego lekarza prowadzącego. Tylko badanie ogólne moczu i posiew moczu pozwolą sprawdzić, jakie drobnoustroje wywołują chorobę i dobrać odpowiednie leki, które nie zaszkodzą dziecku. Leczenie zalecone przez specjalistę warto uzupełniać domowymi sposobami.
Kobiety w ciąży mogą wypróbować sposoby, które stosuje się zwykle przy zapaleniu pęcherza. Warto przede wszystkim pić bardzo dużo niegazowanej wody z dodatkiem soku z cytryny, soku z żurawiny lub soku z czarnej porzeczki. Jednak na własną rękę nie sięgajmy po herbatki ziołowe. Jeżeli chcemy przyspieszyć leczenie, to każdy sposób najpierw skonsultujmy z lekarzem. Pamiętajmy, że wiele roślin może negatywnie wpłynąć na rozwój dziecka.
Podczas choroby szczególnie często się podmywajmy (od przodu ku tyłowi) i nie zwlekajmy z wizytami w toalecie. Wstrzymywanie moczu jest bardzo niekorzystne podczas zapalenia pęcherza. Jeśli nasza ciąża jest zaawansowana, to opróżnienie pęcherza moczowego może być trudne. Dlatego nie spieszmy się i spędźmy na sedesie tyle czasu, ile potrzebujemy. Przy kłopotach z mikcją pomaga pochylenie się do przodu oraz słuchanie szumu płynącej wody. Zmieniajmy też delikatnie pozycję na toalecie, tym sposobem dziecko również się przemieści, a ucisk macicy na pęcherz moczowy zmaleje.
Lekarstwa oraz domowe sposoby pomogą nam skutecznie pozbyć się problemów ze stanem zapalnym. Pamiętajmy jednak, że najskuteczniejszy lek na zapalenie pęcherza to zapobieganie chorobie! Jeżeli wprowadzimy do naszego życia kilka prostych zasad, będziemy mogły zapomnieć o tej przypadłości lub widocznie zredukować częstość jej występowania. Przede wszystkim zwróćmy uwagę na nasz styl życia. Pijmy codziennie przynajmniej 2 litry wody, nie wychładzajmy organizmu i unikajmy siadania na zimnych podłożach. Jeśli tylko możemy, nie korzystajmy z publicznych toalet, a jeżeli jesteśmy do tego zmuszone, to nie siadajmy na desce sedesowej. Nie nośmy bielizny ze sztucznych tkanin ani zbyt ciasnych ubrań, zrezygnujmy z perfumowanych podpasek, wkładek i papieru toaletowego oraz nie stosujmy agresywnych środków myjących do podmywania miejsc intymnych.
Wyróbmy sobie też odpowiednie nawyki po stosunku płciowym. Nie da się ukryć, że seks sprzyja zapaleniom pęcherza. Podczas zbliżenia członek może przenieść drobnoustroje z okolic odbytu i pochwy do cewki moczowej. Dlatego bardzo ważne jest, by zaraz po stosunku pójść do toalety. Strumień moczu oczyści pęcherz i cewkę z bakterii. Warto też podmyć się płynem do higieny intymnej o kwaśnym pH. Pamiętajmy, by zawsze robić to od przodu do tyłu. Podobnie wygląda sprawa w przypadku podcierania się po skorzystaniu z toalety. W ten sposób przypadkowo nie przeniesiemy bakterii z okolic odbytu do cewki moczowej.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
Tagi: zakażenie pęcherza moczowego
Dodaj komentarz