Bardzo ważnym jest utrzymywanie właściwej, czyli wyższej pozycji dziecka, z podtrzymaniem jego głowy w zagięciu łokcia, pamiętając o tym, że głowa malucha powinna być w linii kręgosłupa.
Aktywna pozycja niemowlęcia w czasie karmienia butelką powinna jak najbardziej przypominać pozycję do karmienia naturalnego – zwłaszcza wtedy, gdy u dziecka łączone są obydwa sposoby podaży pokarmu. Pozwala to niemowlęciu na prawidłowe integrowanie doświadczeń związanych z sytuacją karmienia.
Ważne jest prawidłowe ułożenie butelki w dłoni. Najlepiej, jeśli jej kształt umożliwia utrzymywanie jej między palcem wskazującym a kciukiem osoby karmiącej. To pozwoli na dopasowanie się do rytmu ssania dziecka, a także nie dopuści do ucisku butelki na żuchwę i wargi dziecka.
Bardzo istotnym jest wybór odpowiedniego smoczka, a zwłaszcza precyzyjne dostosowanie szybkości przepływu w zależności od konsystencji pokarmu oraz sprawności dziecięcego ssania – ruchów i położenia języka, motoryki warg, gotowości do szerokiego otwarcia ust (inne są bowiem możliwości efektywnego, prawidłowo skoordynowanego ssania u noworodka, inne u dziecka urodzonego przedwcześnie, a jeszcze inne u niemowlęcia 6 – miesięcznego).
Należy wstrzymać się z wsunięciem smoczka do ust dziecka, w czasie kiedy jest ono bardzo niespokojne, płacze lub krzyczy. Drogi oddechowe nie są wtedy zabezpieczone i pokarm może przedostać się do krtani, a nie do przełyku.
Ważne jest, aby obserwować dziecko w czasie karmienia i reagować na zachowania sygnalizujące ewentualne trudności w połykaniu i oddychaniu. Niektóre dzieci potrzebują na przykład większej ilości przerw podczas jednej sesji karmienia.
Dodaj komentarz