
Białaczka jest najczęstszym nowotworem u dzieci i stanowi około 26% wszystkich chorób nowotworowych w wieku dziecięcego. Jej rozwój zaczyna się w szpiku kostnym, gdzie prawidłowy proces wytwarzania krwinek zostaje zaburzony przez komórki nowotworowe. Objawy zwykle są niespecyficzne – mogą przypominać infekcje lub niedobór odporności – dlatego wczesne rozpoznanie białaczki jest trudne. W przypadku uzasadnionego podejrzenia białaczki wykonuje się badania krwi oraz badanie szpiku kostnego, aby potwierdzić typ białaczki i rozpocząć leczenie.
Białaczka jest chorobą nowotworową układu krwiotwórczego, w której w szpiku kostnym zaczynają gromadzić się nieprawidłowe komórki białaczkowe. Nie ma jednej przyczyny, ale lekarze wskazują na zestaw czynników mogących zwiększać ryzyko jej rozwoju:
Mimo tych obserwacji, u większości dzieci rozwój białaczki następuje bez uchwytnych czynników ryzyka – co sprawia, że rozpoznania są trudne do przewidzenia i wymagają szczególnej czujności pediatrycznej.
Zobacz również: Rozszczep podniebienia i warg u noworodków: https://niebieskiepudelko.pl/rozszczep-podniebienia-i-warg-u-noworodka/
Objawy białaczki u dzieci są niespecyficzne i mogą przypominać zwykłą infekcję, dlatego ich interpretacja bywa trudna. Warto jednak zwrócić uwagę na zestaw dolegliwości, które w połączeniu powinny skłonić rodziców do wizyty u pediatry i wykonania morfologii krwi:
Początkowe objawy białaczki u dzieci często są mylone ze zwykłymi chorobami wieku dziecięcego. To dlatego w przypadku utrzymujących się dolegliwości konieczna jest diagnostyka, aby w porę wychwycić rozwój białaczki.
Objawy skórne należą do częstych sygnałów białaczki u dzieci i wynikają głównie ze zmniejszonej liczby płytek krwi oraz niedokrwistości. Najbardziej charakterystyczne są łatwo powstające siniaki, często w miejscach, gdzie uraz był niewielki lub w ogóle nie doszło do uderzenia. U dziecka mogą pojawiać się także drobne wybroczyny podskórne przypominające czerwone kropki, a skóra staje się blada i matowa. W niektórych przypadkach występują krwawienia z dziąseł i nosa, które trudno zatamować. Zmiany skórne nie zawsze są widoczne od razu, ale w połączeniu z przewlekłym zmęczeniem czy gorączką powinny skłonić rodziców do pilnego badania krwi i konsultacji z pediatrą.
Siniaki w przebiegu białaczki mają nietypowy charakter – pojawiają się bez wyraźnej przyczyny, często w miejscach, które nie były narażone na uraz. Mogą być rozległe, ciemniejsze niż zwykłe i długo się utrzymywać. U dzieci występują także w nietypowych lokalizacjach, np. na plecach czy brzuchu, gdzie rzadko dochodzi do uderzeń. Oprócz dużych krwiaków widoczne bywają też drobne czerwone lub fioletowe plamki na skórze (wybroczyny), będące wynikiem obniżonej liczby płytek krwi. Tego typu zmiany, zwłaszcza w połączeniu z częstymi krwawieniami z nosa lub dziąseł, są sygnałem alarmowym i wymagają pilnej diagnostyki w kierunku białaczki.
Morfologia krwi to podstawowe badanie, które często jako pierwsze wskazuje na rozwój białaczki. U wielu pacjentów, podobnie jak w przypadku przewlekłej białaczki limfocytowej (CLL) czy przewlekłej białaczki szpikowej (CML), choroba może być wykryta przypadkowo podczas rutynowego oznaczenia. Warto zwrócić uwagę na następujące odchylenia:
W przypadku niepokojących wyników morfologii krwi, zwłaszcza przy współwystępowaniu objawów klinicznych (zmęczenie, nawracająca infekcja, utrata masy ciała, powiększenie węzłów chłonnych), konieczna jest dalsza diagnostyka, w tym badanie szpiku kostnego.
Zobacz również: Cytomegalia u noworodka: https://niebieskiepudelko.pl/cytomegalia-u-noworodka/
Diagnostyka białaczki u dzieci rozpoczyna się od dokładnego wywiadu i badania fizykalnego, a następnie obejmuje morfologię krwi z rozmazem. W przypadku podejrzenia białaczki wykonuje się badanie szpiku kostnego, które pozwala potwierdzić obecność komórek białaczkowych i określić typ białaczki – czy jest to ostra białaczka limfoblastyczna, ostra białaczka szpikowa czy przewlekłe postacie choroby. Badania obrazowe (USG jamy brzusznej, RTG klatki piersiowej) mogą ujawnić powiększenie narządów i węzłów chłonnych.

Leczenie białaczki dziecięcej polega na wieloetapowej terapii. Najczęściej stosuje się chemioterapię, podzieloną na fazy: indukcję remisji, konsolidację, intensywne leczenie oraz leczenie podtrzymujące. W niektórych przypadkach konieczny jest przeszczep szpiku, szczególnie gdy choroba ma wysoki stopień ryzyka nawrotu. Wspomagająco stosuje się transfuzje krwi, antybiotyki w razie infekcji oraz profilaktykę powikłań neurologicznych.
Nowoczesne terapie, takie jak immunoterapia (przeciwciała monoklonalne, CAR-T cells), coraz częściej wspierają klasyczne leczenie białaczki, poprawiając rokowanie dzieci chorych. Według danych American Cancer Society i raportów Polskiego Towarzystwa Onkologii i Hematologii Dziecięcej, dzięki postępom medycyny wyleczenie białaczki u dzieci jest możliwe u ponad 80% pacjentów z ostrą białaczką limfoblastyczną, która jest najczęstszym nowotworem wieku dziecięcego.
Całkowite wyleczenie białaczki u dzieci jest możliwe, zwłaszcza w przypadku ostrej białaczki limfoblastycznej, która jest najczęściej występującym nowotworem u dzieci. Dzięki nowoczesnym schematom chemioterapii, leczeniu podtrzymującemu oraz przeszczepom szpiku, odsetek długotrwałych remisji sięga ponad 80–90%. Rokowanie zależy od rodzaju białaczki, wieku dziecka, liczby krwinek białych w momencie rozpoznania i odpowiedzi na pierwsze tygodnie leczenia. Najlepsze wyniki uzyskują dzieci młodszych grup wiekowych, u których rozwój białaczki został szybko zauważony. Ostra białaczka szpikowa i przewlekła białaczka szpikowa mają gorsze rokowania, ale i tu postęp terapii poprawia wyniki. Wczesne rozpoznanie białaczki oraz intensywne leczenie są kluczowe, aby zwiększyć szansę na pełne wyleczenie białaczki i powrót do prawidłowy rozwój.
Ostra białaczka limfoblastyczna u dzieci (ALL) to najczęstszy nowotwór wieku dziecięcego, stanowiący większość rozpoznań białaczek w pediatrii. Choroba rozwija się w szpiku kostnym, gdzie dochodzi do niekontrolowanego namnażania niedojrzałych krwinek białych – limfoblastów. Wypierają one prawidłowe komórki krwi, powodując niedobór czerwonych oraz płytek krwi, co prowadzi do anemii, krwawień i podatności na infekcje. Wczesne objawy choroby mogą być niespecyficzne i obejmować gorączkę, bóle kostne, utratę apetytu czy powiększenie węzłów chłonnych. ALL u dzieci wymaga intensywne leczenie, które obejmuje chemioterapię wieloetapową, leczenie podtrzymujące, a w niektórych przypadkach przeszczep szpiku. Dzięki postępowi medycyny dzieci z ostrą białaczką limfoblastyczną mają bardzo dobre rokowanie – szansa na wyleczenie sięga nawet 90%.
Najczęstsze to bladość, częste infekcje, siniaki i powiększone węzły chłonne.
Tak, większość dzieci z ostrą białaczką limfoblastyczną można skutecznie wyleczyć.
Wiele dzieci po zakończeniu leczenia żyje normalnie i rozwija się prawidłowo, a rokowanie jest coraz lepsze.
Rozwój białaczki rozpoczyna się w szpiku kostnym od nieprawidłowego namnażania krwinek białych.

Bibliografia:
Derwich, K., Lejman, M., Taha, J., Pastorczak, A., Młynarski, W., Styczyński, J., & Szczepański, T. (2019). Standardy postępowania diagnostycznego w ostrej białaczce limfoblastycznej u dzieci. Przegląd Pediatryczny, 48(3), 12–18.
Cancer.org, https://www.cancer.org/cancer/types/leukemia-in-children/detection-diagnosis-staging/survival-rates.html
Termedia.pl, https://www.termedia.pl/Incidence-of-secondary-malignancies-in-Polish-children-treated-for-acute-lymphoblastic-leukemia-according-to-the-ALL-IC-BFM-2002-protocol%2C127%2C55424%2C1%2C1.html
Bloodcancer.org.uk, https://bloodcancer.org.uk/understanding-blood-cancer/leukaemia/childhood-leukaemia
Tagi: białaczka, białaczka u dzieci
Dodaj komentarz