Cukrzyca ciążowa (GDM, gestational diabetes mellitus) zwiększa ryzyko powikłań płodowych i nie pozostaje bez wpływu na zdrowie matki. Częstość występowania GDM w Europie to ok. 3-5%. Jakie są najczęstsze zagrożenia cukrzycy ciążowej dla rozwijającego się dziecka? Co warto wiedzieć po rozpoznaniu nietolerancji glukozy w trakcie trwania ciąży, aby zadbać o zdrowie płodu?
Wiele pacjentek doświadczających hiperglikemii w ciąży zastanawia się, jakie są możliwe skutki cukrzycy ciążowej dla dziecka. Jednym z powikłań związanych z chorobą cukrzycową ciężarnej matki jest makrosomia płodu. Jaka jest tego przyczyna? Jeśli rozwijający się w łonie organizm otrzymuje zbyt dużo cukru, trzustka zaczyna wytwarzać więcej insuliny. Warto wyjaśnić, że hormon, który odpowiada za obniżanie poziomu cukru we krwi, jest także jednym z hormonów wzrostu i pobudza magazynowanie tkanki tłuszczowej. Na skutek rozwoju cukrzycy ciążowej u kobiety płód może nadmiernie urosnąć i osiągnąć masę urodzeniową przekraczającą normę. Jeśli dziecko waży ponad 4000 g, mówimy o makrosomii 1. stopnia, a jeśli ponad 4500 g – o makrosomii 2. stopnia. Ze względu na zbyt dużą masę ciała dziecka poród naturalny może być utrudniony (makrosomia jest zwykle wskazaniem do wykonania cięcia cesarskiego).
Konsekwencją cukrzycy ciążowej może być wystąpienie hipoglikemii u dziecka zaraz po porodzie. GDM może być także przyczyną wystąpienia licznych wad wrodzonych u noworodka, które obejmują:
Bezpośrednio po porodzie u dziecka mogą wystąpić problemy z oddychaniem. Hiperinsulinemia u płodu prowadzi do opóźnienia w rozwoju płuc, co może skutkować właśnie zaburzeniami oddychania po porodzie. Warto dodać, że cukrzyca ciążowa matki może predysponować dziecko do rozwoju nadwagi i otyłości.
Cukrzyca ciążowa to zaburzenie, które utrzymuje się jedynie w czasie ciąży. O rozwoju GDM możemy mówić, jeśli spełnione zostaje przynajmniej jedno kryterium w teście OGTT:
Jeśli chodzi o czynniki ryzyka rozwoju cukrzycy w ciąży, są to:
Kluczowym elementem leczenia cukrzycy ciężarnych jest odpowiednio zbilansowana dieta, której należy ściśle przestrzegać. Należy unikać przejadania się i spożywania słodyczy oraz żywności wysoko przetworzonej. Posiłki powinny być przyjmowane o stałych porach dniach. Wskazane jest też dbanie o aktywność fizyczną. Ważnym elementem leczenia choroby jest samokontrola glikemii prowadzona przez ciężarną pacjentkę w domu. Jeśli mimo to nie uda się utrzymać prawidłowej glikemii, lekarz może zdecydować o wdrożeniu insuliny, która nie stanowi zagrożenia dla płodu, gdyż przenika przez łożysko jedynie w minimalnym stopniu.
Warto pamiętać, że powikłania GDM dotyczą nie tylko ciężarnej pacjentki, ale i jej nowo narodzonego dziecka. Jako że płód musi rozwijać się w niekorzystnym środowisku wewnątrzmacicznym, jest narażony na przejściowe zaburzenia adaptacyjne, jak i poważne wady rozwojowe. Długofalową konsekwencją cukrzycy ciążowej dla dziecka może być również utrwalenie nieprawidłowości pogarszających jego stan zdrowia w wieku dorosłym (większe ryzyko nadwagi, otyłości, cukrzycy typu 2 i innych schorzeń przewlekłych).
Źródła:
Dodaj komentarz