Ważnym elementem życia rodzinnego jest zorganizowanie urodzin dziecka – szczególnie w wieku przedszkolnym wymaga to od dorosłego zaplanowania zabaw i dostosowania ich do możliwości dzieci oraz ich liczby.
- Warto wybrać z dzieckiem temat, jaki będzie dominował na przyjęciu; np. urodziny kosmiczne, rycerskie, indiańskie czy w dżungli.
- Dzieci w tym wieku lubią rywalizować – warto zatem pomyśleć o konkursach zgodnych z tematem oraz o nagradzaniu wszystkich dzieci.
- Głównym zadaniem dla nas jest odpowiednie zaplanowanie przyjęcia, które może być też nauką dla starszego przedszkolaka. Spróbujmy z dzieckiem uzgodnić, co będzie najpierw, a co potem; co trzeba kupić, a co można zrobić samemu; ile będzie dzieci i rodziców, ile czasu ma trwać zabawa itp.
Takie przedsięwzięcie doskonale pasuje do możliwości i pasji dziecka: planowania działania, uczenia się przewidywania, uporządkowanego realizowania fantazji i życzeń. Im młodsze dziecko oczywiście, tym więcej decyzji i wykonania leży po stronie dorosłego.
„Prawda – nieprawda”
Ciekawa dla dziecka w tym wieku może być zgadywanka, która pobudza refleksję, ujmowanie rzeczywistość według kategorii logicznych, a nie według własnej wyobraźni.
- Jedna osoba mówi zdanie a zadaniem innej jest powiedzieć, czy to prawda, czy nie. Można zapisywać punkty i nagradzać zwycięzców.
„Rodzic na jeden dzień”
- Umawiamy się z dzieckiem, że dzisiaj ono jest rodzicem i ma cały dzień zaplanować i zorganizować. Przypominamy o rzeczach, które codziennie muszą być zrobione (posiłki) i za co dziecko będzie odpowiedzialne (czystość i porządek).
- Pozwalamy sobie na podporządkowanie się dziecku. Na koniec dnia omawiamy wrażenia.
Zabawa też ku refleksji dla nas – być może uda się zobaczyć siebie w zwierciadle.
„Krzesło do myślenia”
Kiedy zawiodą sposoby dochodzenia do porozumienia pomiędzy dziećmi, czy pomiędzy dzieckiem a dorosłym, i dziecko traci panowanie nad sobą – dobrym sposobem na uspokojenie jest:
- ustawienie krzesła w cichym zakątku mieszkania, wyjaśnienie dziecku do czego będzie służyło i w jakich sytuacjach. W krytycznym momencie krótko tłumaczymy dziecku, dlaczego ma na nim usiąść i o czym pomyśleć.
- Określamy jak długo ma na nim siedzieć i pozwalamy mu na chwilę ciszy i samotności. Następnym razem dziecko może szybciej zapanuje nad impulsami, chociaż to będzie wymagać i czasu, i powtórek.
W pełnym frustracji i konfliktów życiu przedszkolaka warto też zadbać o momenty śmieszne, o trochę błazenady. W proponowanej zabawie dziecko będzie mogło obserwować, jakie wrażenie na innych robią jego miny: czy inni się śmieją, na ile to, co ono uważa za śmieszne, jest śmieszne dla innych. Ale również wprowadza ona odprężenie, chwilę wytchnienia od uczenia się poprawności i samokontroli.
„Konkurs na wygłupiacza”
W konkursie bierze udział cała rodzina. Wygrywa ten, komu uda się najczęściej rozśmieszyć innych.
- Pod koniec tygodnia wybieramy najśmieszniejszą osobę i najlepszy żart, jaki wymyśliła.
- Inny rodzaj konkursu: na błazeńską sztuczkę: na minę, taniec, odgłos, czy wyginaniec.
Zaletą tej zabawy jest rozwijanie umiejętności współpracy z dziećmi i z innymi dorosłymi niż rodzice. Wymaga ona od dziecka świadomości swoich potrzeb, swoich stanów emocjonalnych.
Warto uruchomić zabawę, która pozwoli dziecku zapoznać się z całą możliwą paletą ludzkich emocji i z ich określeniami.
„Karty emocji”
- Wspólnie rysujemy karty z minami (lub wyszukujemy wyraziste zdjęcia).
- Przygotowujemy karty z nazwami uczuć.
- Nazywamy emocje ukazane na rysunkach lub zdjęciach.
- Losujemy nazwę uczucia i pokazujemy je.
- Dobieramy pary – karty z nawami uczuć trzeba połączyć z odpowiednimi rysunkami.
Na drzwiach lub na ścianie pokoju dziecka można zawiesić przezroczystą kieszonkę, w której umieści ono rysunek tego, co dzisiaj czuje. To oczywiście pretekst, żeby o tym uczuciu z dzieckiem porozmawiać w spokojnej atmosferze.
Dodaj komentarz