Cesarka na życzenie budzi emocje i pytania: kiedy jest możliwa, jakie są zasady i czy to bezpieczne dla matki i dziecka. Wzrost odsetek cięć cesarskich w polskich szpitalach sprawia, że temat wraca w dyskusjach rodziców. W tekście wyjaśniamy, czym jest cięcie cesarskie na życzenie, jakie istnieją wskazania i rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego oraz co brać pod uwagę przed decyzją.
Cesarka na życzenie – na czym polega i kiedy można o nią poprosić?
Cięcie cesarskie to zabieg operacyjny, podczas którego lekarz przecina powłoki brzuszne i macicę, by wydobyć płód. Najczęściej wykonuje się je ze względów medycznych, ale coraz częściej pacjentka pyta o cesarskie cięcie na życzenie. Taka cesarka oznacza poród drogą operacyjną bez klasycznych wskazań położniczych. W polskich szpitalach zagadnienie budzi emocje, bo choć kobieta ma prawo zgłosić swoje życzenie, decyzję podejmuje ginekolog. W zależności od standardu kliniki i wielkości miasta cięcie na życzenie bywa akceptowane lub całkowicie odrzucane.
Cesarka na życzenie różni się od cięcia planowego. Planowy zabieg ma podstawy zdrowotne, np. miednicowe ułożenie płodu czy wcześniejsze powikłania. W przypadku życzenia najczęściej chodzi o subiektywne odczucia pacjentki – lęk przed bólem, traumę związaną z poprzednim porodem czy obawy przed naturalnym porodem drogami natury. Ginekolog ocenia sytuację i decyduje, czy wykonanie cięcia cesarskiego jest zasadne.
Zabieg zwykle odbywa się w 38–39 tygodniu ciąży. To czas, gdy ciąża jest donoszona, a ryzyko dla matki i dziecka jest najmniejsze. Przed podjęciem decyzji pacjentka powinna poznać ryzyko powikłań i konsekwencje zabiegu brzusznego, takie jak dłuższa rekonwalescencja czy ryzyko kolejnych operacji. Położna i lekarz mają też obowiązek przedstawić korzyści porodu drogami natury, który w wielu przypadkach jest bezpieczniejszy.
Przeczytaj także o porównaniu cesarskiego cięcia i porodu naturalnego: https://niebieskiepudelko.pl/porod-naturalny-a-cesarskie-ciecie/
Wskazania do cięcia cesarskiego – medyczne i położnicze
Choć coraz częściej mówi się o cesarce na życzenie, podstawą decyzji o operacyjnym zakończeniu ciąży pozostają wskazania medyczne i położnicze. Ginekolog i położnicy kierują się zarówno bezpieczeństwem ciężarnej, jak i zdrowiem płodu. Wykonanie cięcia cesarskiego ma sens, gdy naturalny poród drogami natury stanowi zagrożenie. W literaturze i zaleceniach Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego wyróżnia się wiele sytuacji, w których cięcie cesarskie wykonuje się jako metodę ratującą życie.
Do najczęstszych wskazań zalicza się:
- ułożenie miednicowe lub poprzeczne płodu, które uniemożliwia poród siłami natury,
- tokofobia – silny lęk przed ciążą i porodem, jeśli stan psychiczny pacjentki uniemożliwia bezpieczne rodzenie,
- niewydolność krążeniowa czy kardiologiczny stan matki, które mogą nasilać się w trakcie porodu,
- ciężki stan przedrzucawkowy, mogący prowadzić do powikłań zagrażających zdrowiu lub życiu,
- odwarstwienie siatkówki, zmiany naczyniowe na dnie oka czy stany pooperacyjne gałki ocznej, w których parcie mogłoby doprowadzić do utraty wzroku,
- zaburzenia tętna płodu, nieprawidłowa ilość wód płodowych lub ucisk pępowiny, które wskazują na zagrożenie płodowe,
- poród przedwczesny, gdy konieczne jest szybkie rozwiązanie ciąży,
- cesarka po cesarce lub drugie cięcie, gdy istnieje ryzyko pęknięcia macicy,
- zrosty w jamie brzusznej czy inne stany pooperacyjne, które mogą komplikować przebieg naturalnego porodu.
Każde z tych wskazań stanowi uzasadnienie do wykonania cięcia cesarskiego, a decyzję podejmuje ginekolog wraz z zespołem medycznym. Polskie Towarzystwo Ginekologiczne podkreśla, że wskazania położnicze i pozapołożnicze muszą być dokumentowane, ponieważ odsetek cięć cesarskich stale rośnie i wymaga kontroli.
Dowiedz się więcej także o porodzie pośladkowym: https://niebieskiepudelko.pl/porod-posladkowy/
Wady i zalety cesarki na życzenie
Decyzja o porodzie drogą cięcia cesarskiego na życzenie powinna być świadoma i poprzedzona rozmową z ginekologiem. Pacjentka musi znać zarówno potencjalne korzyści, jak i ryzyko powikłań. W praktyce lekarze podkreślają, że choć cesarka może wydawać się prostszym rozwiązaniem, niesie ze sobą określone konsekwencje zdrowotne.
Zalety cesarki na życzenie:
- możliwość uniknięcia bólu porodowego i stresu związanego ze skurczami,
- przewidywalny termin rozwiązania ciąży – zabieg planowy daje poczucie kontroli,
- brak ryzyka urazów krocza, które zdarzają się przy porodzie drogami natury,
- w niektórych przypadkach mniejsze ryzyko niedotlenienia płodu podczas porodu.
Wady cesarki na życzenie:
- to poważna operacja brzuszna z ryzykiem powikłań, m.in. krwotoku czy zakażenia,
- dłuższa rekonwalescencja i ból w miejscu cięcia, utrudniające opiekę nad noworodkiem,
- większe ryzyko zrostów w jamie brzusznej, które mogą wpływać na kolejne ciąże,
- konieczność stosowania znieczulenia zewnątrzoponowego lub ogólnego, co niesie dodatkowe zagrożenia dla matki,
- zwiększone ryzyko wystąpienia powikłań u kolejnych dzieci – np. poród przedwczesny w następnej ciąży,
- odsetek cięć cesarskich rośnie, co niepokoi Światową Organizację Zdrowia i krajowego konsultanta ds. ginekologii.
Podsumowując, cesarka na życzenie ma swoje plusy, ale nie może być traktowana jako wygodniejszy zamiennik naturalnego porodu. To poważna decyzja medyczna, która wymaga uzasadnienia i dokładnej analizy zdrowia matki i dziecka.
Cesarka na życzenie – zagrożenia i ryzyko dla matki i noworodka
Każde cięcie cesarskie, także wykonane na życzenie, wiąże się z ryzykiem powikłań. To zabieg brzuszny, który wymaga przecięcia powłok i macicy, a więc zawsze obarczony jest większym ryzykiem niż poród drogami natury. Lekarze podkreślają, że pacjentka powinna znać możliwe konsekwencje i rozważyć je, zanim zdecyduje się rodzić w ten sposób.
Do zagrożeń dla matki należą:
- ryzyko krwotoku w trakcie operacji,
- możliwość wystąpienia zrostów w jamie brzusznej, które mogą komplikować kolejne ciąże,
- niewydolność narządowa lub powikłania po znieczuleniu,
- ryzyko wystąpienia zakażeń, trudności w gojeniu rany i dłuższa rekonwalescencja,
- ryzyko powikłań w kolejnych ciążach – np. konieczność drugiego cięcia lub pęknięcie macicy.
Ryzyko dla noworodka i płodu obejmuje:
- zaburzenia oddychania u dziecka urodzonego przez cesarkę,
- możliwość wcześniejszego porodu przedwczesnego, jeśli zabieg wykonano zbyt wcześnie,
- ryzyko problemów wynikających z przecięcia pępowiny i nagłego odpływu wód płodowych,
- większe prawdopodobieństwo hospitalizacji na oddziale neonatologicznym.
Światowa Organizacja Zdrowia wskazuje, że odsetek cięć cesarskich nie powinien przekraczać 10–15%. Tymczasem w polskich szpitalach liczba ta stale rośnie, co budzi obawy położników i krajowego konsultanta ds. ginekologii. Rosnący odsetek cięć wynika m.in. z tego, że pacjentki postrzegają cesarkę na życzenie jako bezpieczniejszą alternatywę, jednak w praktyce ryzyko powikłań jest realne i wymaga dokładnego omówienia.
Dlatego życzenie – zagrożenia muszą być jasno komunikowane. Cięcie cesarskie wykonuje się nie tylko w sytuacjach medycznych, ale czasem na prośbę pacjentki. W każdym przypadku ginekolog i położna powinni wyjaśnić, jakie jest ryzyko powikłań i dlaczego naturalny poród siłami natury, jeśli możliwy, bywa korzystniejszy dla matki i dziecka.
Bibliografia:
WHO.int, https://www.who.int/publications/i/item/WHO-RHR-15.02
Pubmed.ncbi.nlm.nih.gob, https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33580575
Tagi: cesarskie cięcie
Dodaj komentarz