Odejście wód płodowych nie zawsze oznacza, że rozpoczął się poród. Sytuacja ta wymaga niezwłocznej reakcji i ścisłej współpracy z lekarzem. Kluczowe bywa jak najszybsze wdrożenie antybiotykoterapii i sterydoterapii w celu ochrony matki i dziecka przed powikłaniami. Sprawdź, co warto wiedzieć na ten temat.
Wody płodowe, zwane również płynem owodniowym, to ciecz wypełniająca worek owodniowy, który otacza płód w macicy. Ten przejrzysty, lekko żółtawy płyn ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego rozwoju dziecka. Pełni on funkcję ochronną, umożliwia dziecku swobodne poruszanie się, zapobiega zaciśnięciu pępowiny i utrzymuje stałą temperaturę. Dodatkowo zawiera substancje odżywcze, hormony i przeciwciała.
Odejście wód płodowych następuje po pęknięciu worka owodniowego, które może być różnie odczuwane przez kobiety. Niektóre czują nagłe pęknięcie, po którym następuje gwałtowne wyciekanie płynu z pochwy. Inne zauważają jedynie wilgotną bieliznę, co może sprawiać trudności w identyfikacji płynu, którego wyciek nasila się w pozycji stojącej. Odejście wód płodowych nie zawsze oznacza, że rozpoczyna się poród – czasami skurcze pojawiają się dopiero po kilku godzinach.
Przedwczesne pęknięcie błon płodowych (PROM) to sytuacja, gdy worek owodniowy pęka przed rozpoczęciem akcji porodowej, niezależnie od czasu trwania ciąży. Występuje ono w obrębie szyjki macicy. Około 75–85% kobiet po 36. tygodniu ciąży rodzi w ciągu 24 godzin od samoistnego odpłynięcia wód płodowych. Konsekwencjami przedwczesnego pęknięcia błon mogą być:
Pierwszym krokiem do odpowiedniego postępowania jest prawidłowe zidentyfikowanie odejścia wód płodowych. Płyn jest przejrzysty lub może mieć żółtawe zabarwienie. Zielony lub brązowy kolor oznacza, że dziecko oddało smółkę, czyli swój pierwszy stolec. Najczęściej dzieje się to w wyniku niedotlenienia wewnątrzmacicznego lub zakażenia.
Jeśli wody odpłyną przed 34. tygodniem ciąży, lekarz będzie próbował opóźnić poród do momentu, aż dziecko osiągnie większą dojrzałość. W tym celu kobieta otrzymuje antybiotyki, aby zapobiec infekcji; steroidy, aby przyspieszyć dojrzewanie płuc dziecka; siarczan magnezu, który działa ochronnie na układ nerwowy. Jeśli ciąża przekroczy 34. tydzień, lekarz może zdecydować o wywołaniu porodu, jednak nie jest to konieczne, jeśli płód rozwija się prawidłowo, a ciąża jest odpowiednio monitorowana.
Dodaj komentarz