Podczas ciąży wielokrotnie będziesz się musiała poddawać różnym badaniom i testom krwi. Jednym z nich jest tzw. test potrójny, który ma wyśledzić prawdopodobieństwo trisomii 21 u płodu. Co to za test i jak działa? Oto wszystko, co powinnaś wiedzieć.
Z czego składa się test potrójny?
Aby przeprowadzić test potrójny, wystarczy pobrać kobiecie krew w pierwszym lub drugim trymestrze, między 14 a 20 tygodniem ciąży. W próbce określa się poziom markerów trzech hormonów: alfa-fetoproteiny, beta HCG oraz estriolu niesprzężonego. Wyniki te porównuje się z wiekiem matki oraz wynikami badania przezierności karkowej, wykonywanego za pomocą techniki USG w pierwszym trymestrze ciąży. Na tej podstawie kalkuluje się ryzyko wystąpienia trisomii 21. Jeśli jest ono wyższe niż 1:250, uważa się, że ryzyko za podwyższone. Inaczej mówiąc, oznacza to, że kobieta ma jedną na szansę na 250, aby urodzić dziecko z wadą trisomii 21, inaczej Zespołem Downa.
Czy test jest obowiązkowy?
W żadnym razie. Każda ciężarna może życzyć sobie przeprowadzenia badania, ale nie ma on charakteru obowiązkowego. Otrzymawszy wszelkie niezbędne informacje od położnej lub ginekologa, ciężarna może odmówić wykonania badania.
Czy test jest wiarygodny?
Tak… i nie! Test potrójny pozwala dać nam wyobrażenie o prawdopodobieństwie nosicielstwa trisomii 21 przez płód poprzez podsumowanie znanych czynników ryzyka, m.in. wieku matki. Tym niemniej, wyniki testu nie są ściśle naukowe: mowa bowiem o wyśledzeniu i określeniu ryzyka trisomii 21, nie zaś jej faktycznym stwierdzeniu. Tym samym, nie jest niemożliwością urodzić całkiem zdrowe dziecko mimo wyników wskazujących na podwyższone ryzyko trisomii 21.
Jakie dalsze badania można wykonać, aby dopełnić obrazu?
Jeśli wyniki testu potrójnego wskazują, iż ryzyko jest podwyższone, porównuje się je z wynikami badania USG wykonanego w pierwszym trymestrze, podczas którego określa się przezierność karkową i inne pomiary (zwłaszcza długość ciemieniowo-siedzeniową, inaczej CRL). Podwyższona wartość przezierności w połączeniu z niekorzystnymi wynikami testu potrójnego, powinny być wskazaniem do pogłębionej diagnostyki, takiej jak badanie wolnego płodowego DNA z krwi matki (NIPT), będącego badaniem całkowicie nieinwazyjnym, lub też amniocentezy, lub kordocentezy. Wyłącznie amniocenteza, polegająca na pobraniu wody płodowej z macicy, biopsja trofoblastu (inaczej przyszłego łożyska) lub kordocenteza, czyli badanie krwi pępowinowej, są w stanie z całkowitą pewnością określić, jeśli płód jest nosicielem trisomii 21. Bez względu na to, jakie rezultaty przyniósł test potrójny, nie wahaj się jednak przedyskutować wszelkich wątpliwości i opcji z lekarzem ginekologiem!
Tagi: test potrójny
Dodaj komentarz