Imię wywodzi się z języka łacińskiego i powstało od słowa „albinus” oznaczającego zawód tynkarza; od słowa „albin” – „biały”. Istnieją również poszlaki, które wskazują na germańskie źródło imienia. W tym języku Albin znaczy „przyjaciel elfów”, „duch przyrody”. Imieniu temu numerologia przypisuje liczbę trzy.
Albin to człowiek przyjazny wszystkim. Pogodnie uosobiony, sprawia wrażenie urodzonego w czepku. Optymistycznie nastawiony, nawet do świata nieprzyjaznego, szybko zjednuje sobie ludzi otwartością i życzliwością. Zawsze otoczony gronem przyjaciół i wianuszkiem znajomych, Albin należy do tych ludzi, którzy szybko zapominają o krzywdach i przykrościach. Wychodzi z założenia, że człowiek ma prawo popełniać błędy. Jego łatwowierność i ufność bywa czasami wykorzystywana. Jako mąż, wierny do grobowej deski. Czuły i opiekuńczy jest wręcz idealnym partnerem. Na tą jedyną może długo czekać, gdyż w kontaktach z kobietami jest nieśmiały. Chętnie zajmuje się wychowywaniem dzieci, gdyż sprawia mu to wielką radość. Nigdy się nie denerwuje, jest cierpliwy i wyrozumiały. Nie lubi dalekich podróży, nieznanych miejsc. Woli przebywać w środowisku, które dobrze zna. Imię to astrologicznie odpowiada znakowi Bliźniąt.
jasny
Szukaj wśród imion męskich, żeńskich i uniwersalnych
